Petra 1

Dag allemaal,

Vandaag stond een bezoek aan een der zeven wereld wonderen op het programma; Petra. Vol gezonde spanning zaten we aan de ontbijttafel , benieuwd om al de foto’s die we onderweg al tegen kwamen tot werkelijkheid te zien komen van de oude stad. Petra was zo’n 2000 jaar gelden gesticht door de Nabateers, een volk dat voornamelijk in het huidige Jordanië leefde. De stad is gelegen in een kloof in de heuvels en is gedeeltelijk uit rotsen gehakt.

We waren goed voorbereid (bergschoenen,zonnebrandcrème en water) om tien uur vetrokken naar de historische stad. Je loopt de stad binnen via een hele smalle kloof die in het Arabisch een “siq” heet. Prachtige mooie rotsformaties kwamen we onderweg tegen en het zonlicht scheen prachtig mooi door de kloof heen. Aan het einde van deze smalle maar zeer imposante doorgang staat het bekendste bouwwerk van Petra en misschien wel van heel Jordanië; De schatkamer van de Nabateers. Je hebt een overweldigende eerste blik die je krijgt als je door de kloof het gebouw al ziet staan. Als je eenmaal voor de schatkamer( of Al-khazneh) staat zie je hoe mooi het gebouw uit een rotsblok is gehakt. Het is zo’n 43 m hoog en30 m breed, afin de foto’s laten het je wel zien. Na dit geweldige begin vervolgde wij onze tour door de oude stad. We hadden een bepaalde route gevonden die ons langs tombes, tuingrotten en obelisken bracht. De route ging dwars door de bergen en kloven heen , en eenmaal op de top van een willekeurige berg kon je goed zien waarom dit oa is verkozen tot een der zeven wereldwonderen; Wat een uitzichten zeg! Je kon zien dat de mensen 2000 jaar geleden al goed nadachten over de infrastructuur van een stad, Door heel Petra eigenlijk lopen soort kanaaltjes wat diende als watertoevoer vanuit de bergen. Na deze imposante tocht hadden we even een pauze genomen om te duizenden en wat te drinken, want warm was het best wel.

Na deze korte stop waarin we ook de tijd hadden om alle mooie indrukken te verwerken vervolgde wij onze tocht naar een klooster van de Nabateers. 850 treden telde deze klim om bij het klooster aan te komen. Ook dit was weer een geweldig gebouw uit een stuk rots gehakt, het klooster was nog groter dan de minstens even bekende en belangrijke schatkamer. Je kon nog hoger op om de prachtige vergezichten te bekijken over de ruige valleien en bergen. Het uitzicht was fenomenaal en in de verte kon je zelfs de grens met Israël zien liggen. Inmiddels begon de zon al langzaam te zakken en konden we goed zien waarom Petra ook wel de Roze Stad wordt genoemd; alle rotsen kregen door het andere zonlicht een soort rode Vol enthousiaste energie keerde we weer terug naar het hotel. Moe zijn we wel een beetje maar voldaan nog veel meer! Morgen hebben we nog een dag om Petra te bekijken, we staan dan extra vroeg op om de zon te zien opkomen in de Roze stad. Ben benieuwd. Trouwens wat ik bijna was vergeten te vertellen; we zijn heel toevallig weer de Nederlander tegengekomen in Petra die we hadden ontmoet bij de Dessertcastles in Amman 1,5 week geleden; hoe toevallig!! Gaan zo samen met hem hapje eten.

Groetjes Philippe