Mae Nam Chao Phraya

De Mae Nam Chao Phraya is een grote rivier die dwars door Bangkok loopt en de stad met 10 miljoen inwoners in tweeën splits. Nu, om 14:00 uur lokale tijd, zitten Philippe en ik op een vlonder aan de oever van deze rivier te genieten van het uitzicht. Voor ons in het water dobbert een kokosnoot en in een boot, die vastgemaakt is aan een stalen buis, ligt een man te slapen in een hangmat. Hij dobbert als het ware mee met de deining van de golven wat er komisch uitziet. Als ik iets verder kijk naar het middenstuk van de rivier vaart de ene na de andere boot voorbij. En wat voor een boten, lange dunne boten die worden aangedreven door grote motorblokken die achter op de boot zijn gemonteerd. Aan deze motoren zit een lange ijzeren staaf met daaraan de schroef. Als ze willen sturen met deze boten moeten ze dus het gehele motorblok van een paar honderd kilo verplaatsen. Ondanks deze ogenschijnlijke lompe aandrijving en besturing manoeuvreren ze met uiterst gemak en zijn ze ook bijzonder snel. Als ik nog wat verder kijk zie ik de overkant van de rivier, eerder vandaag bezochten we daar een markt waar je zintuigen door de vele kleuren, geuren en smaken overprikkeld raken. Op de oever van de overkant staan prachtige Boeddhistische tempels.

We hebben net gegeten, ik een heerlijke groene curry met garnalen en Philippe een gerecht met gegrilde garnalen. Terwijl ik dit schrijf proef ik nog vaag de kruidenmelange en de licht pikante smaak ervan, heerlijk. Vandaag is onze eerste dag in Bangkok, gisteren zijn we via een tussenstop in Dubaï hier naartoe gereisd. We moesten 10 uur overbruggen in Dubaï voordat onze vlucht naar Bangkok daar vertrok. We hebben deze gelegenheid gebruikt om even het centrum van Dubaï in te gaan. Een groter contrast met waar ik nu zit bestaat bijna niet. De vreemde, gemaakte, neppe wereld van Dubaï in vergelijking met het pure, drukke, chaotische Bangkok. Twee extremen waarvan de tweede ons veel meer aanspreekt.

Wat we vanmiddag gaan doen weten we nog niet, en dat vinden we helemaal geweldig. Wat fijn om 5 weken in het vooruitzicht te hebben waar niks moet en alles mag. Om de sfeer te schetsen: Tijdens het bezoek aan de markt eerder vandaag hebben we ons eerste biertje gedronken in Thailand. Een erg leuk barretje aan de rivier, aan de andere kant dus, met erg vriendelijk personeel. Bij het opnemen van de bestelling proest het meisje het uit van het lachen omdat ze ons spannend vind en ook niet begrijpt. Iemand anders komt om de bestelling op te nemen, uiteindelijk krijgen we twee glazen gevuld met ijs, één lauw biertje en één koud biertje. Ik had het koude biertje en dacht; ‘zal ik er iets van zeggen’. Maar ach wat maakt het uit. Net na de eerste slok gaat de muziek wat harder en klinkt het nummer Kung fu fighting van Jackie Chan.

Liefs Juul