Manila

Gisteren onmoeten we bij het Mexicaanse tacobarretjes genaamd El Chupacabra een man genaamd Haks. Een Filipijnse man die een groot deel van zijn leven in Duitsland heeft gewoond en veel heeft gereisd. Net als bijna iedereen die we ontmoetten sprak hij erg goed Engels en was zeer behulpzaam. Hij heeft ons veel verteld over de Filipijnen en dat deed me erg goed. Eerder op de dag waren we in Manila aangekomen en vielen van de ene teleurselling in de andere. Na een wederom vermoeiende reis hadden we even (koud) gedoucht in ons hostel en zijn daarna naar het oude centrum van de stad gereden. Het geromantiseerd beeld van tussen stadsmuren gelegen oude gebouwen en kleine gezellige straatjes maakt plaats voor vervallen gebouwen, smerige steegjes en het ene fastfood kip restaurant naar het andere. De rit van het vliegveld naar het hostel was al net zo indrukwekkend. We werden overvallen door een ongekende chaos en nieuwe indrukken.

Enigzins overvallen en teneergeslagen door vermoeidheid zaten we dus bij dat Taca tentje en ik voelde me wat downig. Het gesprek met Haks maakt dat ik me een stuk beter ging voelen omdat hij door input te geven over de Filipijnen een perspectief schetste. Van moe en teneergeslagen naar energiek en verwachtingsvol.

Na een welkome goede nachtrust, op een onderbreking van Phil tussen 5;00 en 6:00 na, zitten we nu aan het 'ontbijt' in het hostel. Vandaag gaan we Manila verder verkennen met o.a. een bezoek aan China Town en maken we plannen voor onze volgende stop.

Volgens Haks is het de kunst om in Manilla het volgende te doen:

'See beauty in the chaos''

Liefs Juul & Phil