Straatbeelden

We hebben gisteren de Chinese Cemetery bezocht. Blijkbaar hebben sommige Chinezen het gebruik om overleden te begraven in een soort van huisje. Bijzonder om te zien dat er als het ware een klein dorpje is ontstaan met talloze van deze huisjes. Als we hier zijn is het beklemmend heet en er is helemaal niemand. De straten zijn leeg op een verdwaalde hond en kat na en er hangt een akelig sfeertje in deze spookstad. Wel gaaf om te ervaren.

Daarna zijn we met een trycycle, een scooter met zijspan, naar China Town gegaan. Racend door de verkeerddrukte van Manila stoot ik bij elke hobbel m'n hoofd tegen het dak maar we hebben de grootste lol. Na een lunch in een onogend tentje lang een 'rivierte' zijn we al lopend naar een marktgebied gegaan rondom een kerk. Werkelijk alles wordt daar verkocht en er heerst complete chaos.

Een van de leukste dingen aan deze reizen vind ik het zien en ervaren van straatbeelden. Zo bijzonder wat je allemaal ziet al lopend door de stad. Hieronder beschrijf ik er een aantal:

Voor het hostel staat een wit bestel busje waarvan de zijpanelen zijn weg gesneden waardoor aan een kant een klep open kan. In het busje is een klein keukentje gemaakt waar wordt gekookt door een Filipijnse vrouw zittend op een witte plastic stoel. In het busje staan schalen met eten en voor het busje staan krukjes zodat op de rand van het paneel een soort barretje ontstaat waar gegeten kan worden.
Op weg naar het Chinese Cemetery komen we dwars door centrum Manila, overal is de weg opengebroken en wordt gewerkt aan 'iets'. Enige logica valt hier echter niet in te ontdekken. Op een bepaald moment paseren we een van deze bouwlocaties die afgeschermd is met een soort hek. Tussen het hek door zie ik een heel klein houten hutje, eigenlijk midden op de stoep, waar klaarblijkelijk iemand woont. Daarna valt mijn oog op een vrouw, met haar baby in haar rechter arm geklemd, die op de stoep tussen 2 stukken puin een vuurtje heeft gemaakt en daar voor haar gezin aan het koken is.
Lopend vanuit China Town naar de kerk met de marktjes eromheen regent het behoorlijk hard waardoor er bij een viaduct waar de metro overheen loopt een druppelende stroom water ontstaat. In deze stroom is een naakt jongetje van een jaar of 6 als een dolle aan het spelen en gooit al spingend en zwaaiend met zijn armpjes druppels in een naast hem geparkeerde laadbak van een pick up.

Vandaag gaan we een Tour maken met een gids door de sloppenwijken van Manilla!

Liefs Juul