Nha Trang

We zijn onderweg van Nha Trang naar Mui Né met de slaapbus. Net zijn we gestopt bij een soort van weg restaurant. Er is geen wc in de bus en we moesten allebei erg plassen, snel naar de wc dus. Achter het weg restaurant stond een grote oude schuur die verbouwd is tot wc gebouw, gaten in de muren, gaten in de vloer en gaten in het plafond. Toen Phil stond te plassen liep de plas onder het urinoir er gewoon weer uit omdat de sifon niet aangesloten is. Op de vloer is het overal vochtig van de pis en links en recht kruipt een kakkerlak. De mannelijke Vietnamezen hebben ook het merkwaardig gebruik om te pas en te onpas een enorm luidruchtig gorgelend geluid te maken en een enorme groen gele kwak speeksel op straat of in de wc te knallen. Rondom vies dus. We zijn net weer in de bus gestapt en dan moet je je schoenen uitdoen - waar we dus net mee door de pis en groene en gele flappen zijn gelopen- en die moeten in een plastic tasje dat je meeneemt naar je ‘bed’. Super vies dus omdat die tasjes door meerdere mensen op meerdere ritten gebruikt worden :o

Toeteren is een hype in Vietnam. Als kleine kindjes zitten ze achter het stuur en toeteren om het minste of geringste. Waar je in Nederland toetert om te waarschuwen voor gevaar toetert hier iedereen continu. Het lijkt wel of toeteren hier betekent; ik ben er, ik kom eraan. Het effect is dat het helemaal geen zin meer heeft om te toeteren als iedereen constant toetert. In het begin was het wel grappig maar het begint mij inmiddels aardig op m’n zenuwen te werken. Ik krijg de neiging om schreeuwend iedereen tot het inzicht te brengen dat ze moeten kappen met dat onzinnige getoeter. Omdat het zo’n ding is hier toeteren heb je ook mensen die niet mee doen met het standaard toeteren, want dat is zo gewoon, maar investeren in een net iets andere toeter, een soort toeteridentiteit. Zo heb je jodelende toeters, fluitende toeters en brommende toeters, cool he?

Nha Trang was een leuk stadje om een dagje te zijn. Na een vermoeiende nachtelijke busreis kwamen we daar gisteren ochtend aan. Op aanraadde van een Engels stel zijn we Mojzo Inn hotel gegaan. Enorm vriendelijke bediening en mooie kamers, het heeft de prijs gewonnen voor beste hotel in Azië en we snappen waarom. We hebben lekker tussen de dikke russen op het strand gelegen en hebben als lunch een ordinaire pizza tonno gegeten. (Na al de rijst hadden we daar zin in!) Lekker in het zonnetje spelletjes gespeeld en biertjes gedronken met uitzicht op een zwembad waar een hele dikke oude vieze rus met een heel mooi jong Vietnamees meisje aan het flikflooien was. Duidelijk een geval van sex toerisme denken we.

Mui Né is een strand plaatsje dat hele hoge zandduinen heeft. We zijn benieuwd!

Liefs Juul & Philippe